şipirdek çitirdekkk..

   Durduramıyorum kendimi, elimden alınması lazım. Hani nasılsa yorgunum çok çok çalıştım evdeyim bahanelerim var ya, kendime zorla çekirdek aldırdım ve ben duramıyorum...!!!! Bir yanda örgü örüyorum deli danalar gibi (ki bi ara hepsinin resimlerini koyacağım), bir yandan kendimi çekirdek yemekten alamıyorum. Nasıl oluyor bilemiyorum ama ikisini bir arada yapabilme zevzekliğine sahibim.

  Neyse geyiğe sardırmadan özet geçiyorum neden uzun süre yok olduğumla ilgili. Zaten sevgili Sitare'nin deşifre (!) ettiği gibi (ben yol açtım hakkını yememem lazım) yazları sezonum var, restaurantçıyım. Çok çok yoğun geçirdik, düğün organizasyonları vs. vardı, sağlam yoruldum. Ancak sezonum kötü başladı. 21 haziranda hayatım, ruhum, canım, kuzum Çakıl'ımı kaybettim. 14 yaşındaydı ama civa gibiydi. Çok zor çok. Tabi bu sevgiyi bilmeyene anlatmamın anlamı yok. Yüzüme boş boş bakıyorlar. Neyse öyle böyle sezonu atlattık. Tam dönüş hazırlığındaydım ki sevgili anneannemi kaybettiğimiz haberi geldi. Ankara'ya gittim ama asıl zor olanı annemdi:(( İnsan ne kadar kendini hazırlasa da çok zor, bu kadar diyorum sadece bu kadar. Sonrasında cenazemizden dolayı ertelemek durumunda kaldığım ameliyatı oldum. Önemli bişey değildi. Göğsümden ufak bir operasyon, küçük bir kist müdahalesi. Dikişlerim de alındı, iyiyim bayağı. Düzeldiğim için de eşyaları toparlayıp Bursa'ya dönüş yaptım.

  Geri dönüş oldukça zordu benim için, hem ailemi orada bırakıyor olmak hem 15 koli, bir sandık getirip evde yerleştirecek yer bulmak bayağı zorladı beni. Anca anca kendime geliyorum. Ama çok şükür iyiyim artık. Bol bol yazarım :))

  Gitmeden yazdan kalma bir keyif karesi paylaşıyorum sizlerle. Çok belli olmasa da perdenin arasına sıkışıp kalan zevzek bir Lokum var:)) Kendisi 8 kedimden bir tanesi, yaz sıcağında yer yapmış kendine:)

   Sevgiler..